SELİMİYE

Havasına, suyuna, toprağına, doğasına aşık olduğum; her dönüşümde kalbimi bıraktığım köydür Selimiye.. Yüzümde oluşan gülümsemeye engel olamayarak yazıyorum bu satırları. Bu yazıyı en çok benim gibi doğaya tutkun, sadece fotoğraflardan dahi oranın huzuruna kapılmış, bu güzel köyün merakı içindeki sizler için yazıyorum. Bu yazımı bir gezgin veya turistten çok, bu güzel köyün her mevsimini tatmış bir gözden okuyorsunuz. Ve eğer ki sabredip yazının sonuna kadar okuyabilirseniz, sonunda bir sürprizle karşılaşacaksınız. :-)

Swan Lake'de odadan manzara, Ağustos 2015

Selimiye manzarası, Ağustos 2015

Geçtiğimiz yaz Ağustos ayında tanıştık Selimiye ile. Bir rota belirlemiştik kendimize. Araba yolculuğu yaparak Ege’yi turlayacak, 1 haftaya 4 ayrı beldeyi sığdıracaktık.. İlk durağımız Alaçatı oldu.. Oradan Marmaris’e 45 dakika uzaklıkta olan Selimiye, Datça ve son olarak Akyaka’da sonlandırdık. Maceralı, bol gezmeli, bol fotoğraflı bir tatildi ama Selimiye’nin tadına bir kez vardıktan sonra orda geçirdiğimiz iki günün sonunda ayrılık vakti geldiğinde içime düşmüştü burukluk bir kere.. Biliyordum; gidiyordum ama kısa süre sonra düşecektim yine yollarına..

Selimiye Sahil, Ağustos 2015

Ceri Cafe'nin misafirleri, Ağustos 2015

Sahilde bir otel bahçesi, Ağustos 2015

"No Stupid People Beyond This Point" :-)

Swan Lake'de balkondaki begonvillerden bir demet, Ağustos 2015

Yaz ayları Haziran başından itibaren Eylül'e kadar kıpır kıpır Selimiye’de. Uzunlamasına bir sahil şeridi var yan yana şirin cafelerin, takıcıların, sahil pansiyonlarının, restoranların ev sahipliği yaptığı. Her birinin önünde iskeleler; gündüzleri şezlonglarından yararlanabiliyor, çarşaf gibi ve her daim ılık denizinde serinleyebiliyorsunuz. Özellikle erken saatlerde güne başlayanlar için sabahların huzuru bir başka oluyor..

Söğüt, Ağustos 2015

Balıkçı teknesi, Ağustos 2015

İlk gidişimizde olduğu gibi, sonrasında da daima konaklama için (artık benim için ikinci bir ev olan) sahibi Muzaffer Bey'in mükemmeliyetçi hayat görüşü ve inanılmaz emeklerinden doğan Swan Lake Butik Otel’i tercih ediyoruz. Köyü ve muhteşem Selimiye koyunu tepeden gören bir konumu var otelin. Verandası ve odalarından tadına doyulmaz bir manzaraya şahit oluyorsunuz. O sevimli köyün küçük evleri, masmavi deniz, begonviller ve yeşilin binbir tonu ile adeta yeniden tanışıyorsunuz. O manzaraya kuş ve horoz sesleri eşlik ederken mükellef kahvaltınızın sona ermemesi için zamanın durmasını istediğinizi fark ediyorsunuz. Elbette kahvaltıya eşlik eden özenle seçilmiş klasik müzik tınılarını da unutmuyorum.. Kahvaltı için ise tabii ki sadece konaklamanız gerekmiyor, rezervasyonla misafir de kabul ediliyor.

Swan Lake'in girişi, Ağustos 2015

Swan Lake'de odamızdan muhteşem manzara, Ağustos 2015

Swan Lake kahvaltısı, Şubat 2016

Yazın geçirdiğimiz 2 günlük rüyanın sonrasında Selimiye kalbimizde evimize döndük.. Ve bir sonbahar akşamıydı.. Kedimin kaybıyla dünyam sarsıldı.. Ayağa kalkma gücünü kendimde bulamıyordum. Eşim beni iyileştireceğini kulağıma fısıldadığında ona tutundum.. Selimiye’ye gittik. Aylardan Kasım. Muzaffer Abi her zamanki sevgi dolu gülüşüyle karşıladı bizi.. Yaklaşık 15 gün geçirdik Selimiye'de. Sahile indik, denize girdik (evet Kasım ayında rahatlıkla girebiliyorsunuz) hep birlikte tepe yürüyüşleri yaptık, güneşi batırdık, bolca fotoğraf çektik, mutfağa girdik, uzun sohbetler ettik. Terapi niyetine kollarına koştuğum Selimiye tüm sıcaklığıyla kucakladı beni, ruh yorgunu bana umut aşıladı yeniden.. Hayaller kurdurdu, yeni başlangıçlara heveslendirdi.. Sonbahar doğanın her kıpırtısında hissettiriyordu kendisini; yaprakların, ağaçların renkleri, insanı tazeleyen sonbahar rüzgarları, ıssız Selimiye’nin huzuru da bir başka oluyormuş dedirtti bize..

El ayak çekiliyor sonbaharda Selimiye’den.. Geriye tüm yıl boyunca en ihtiyaç duyduğumuz şey kalıyor: salt huzur.

Sahil pek sakin.. Kasım, 2015

Selimiye'de sonbahar, Kasım 2015

Tekne Gezintimizden..Manastır, Dilek Ağacı, Kasım 2015

Tekne gezintimizden, Kasım 2015

Her sabah beni uyandıran sen misin acaba? Kasım, 2015

Selimiye yolunda sağa çekip gün batımını yakaladık.. Kasım, 2015

Söğüt, Kasım 2015

O dönüş çok ağır geldi bana, bir ara aklımdan plansızca hiç dönmeyip kalmak ve buradan devam etmek de geçti lakin o kadarına yaşam şartları el vermiyor elbette. Muzaffer abi ile kurduğumuz abi-kardeş ilişkisi ve Selimiye özlemi bizi ilkbaharda yeniden getirdi buralara. Bu kez doğanın yeniden uyanışına şahit olacaktık, çok heyecanlıydım. Bu köyde ilkbahar, nasıl anlatsam.. Bembeyaz badem ağaçları ve papatyaların işgali altında bir köy hayal edin. Havası yine yumuşacık, ılık ılık besliyor ruhun her yanını. İstemsiz gülücükler saçmaya başlıyorsun etrafına, rastladığın bir köylüye, bağıran horoza, uçuş uçuş kelebeklere.. Bambaşkaydı.. Tüm köyü dolaştık bu kez karış karış yürüyerek, her köşeden göz kırpan manzara ayrı aşık etti kendisine.

Ben Selimiye’ye her mevsim aşığım ama en çok da baharına vurgunum. Sonbahar ve ilkbahar aylarının huzuru insanın içine işliyor.. Yenilenmek ve arınmak istiyorsanız kesinlikle birkaç gününüzü bu cennette geçirmeye ayırmalısınız.

Taşlıca köyü girişinde papatya tarlası.. Şubat 2016

Söğüt sahili, Şubat 2016

Köyde yürüyüş..Her köşede manzara ayrı güzel.. Şubat 2016

Selimiye'ye bahar geliyor..Badem ağaçları bembeyaz. Şubat 2016

Köyde yürüyüş esnasında bir başka manzara, Şubat 2016

Mavi, yeşil, beyaz. Şubat 2016

Selimiye'de minibüs durağı. Şubat 2016

Badem ağacının altında arı seslerini dinlemek.. Şubat 2016

Her köşeden deniz.. Şubat 2016

Görkemli bir badem ağacı ve ben :-) Şubat 2016

Her renk var burada. Şubat 2016

Sahilde dingin bir sabah yürüyüşü. Şubat 2016

Selimiye’de..

Swan Lake Butik Otel'in manzarasına ve mükellef kahvaltısına doymadan..

Swan Lake, Ağustos 2015

Swan Lake, Ağustos 2015

Cafe Paprika’nın terasında sarmaşıklar arasında çilekli limonatanın tadına varmadan..

Paprika, Ağustos 2015

Sardunya restoranın kalamar tavasını yemeden..

Hidayet'in Yeri'nde muhteşem levreği tatmadan..

Sardunya Restaurant, Şubat 2016

Yine sahil şeridinde yer alan S.U.P'un ev yapımı köy ekmeğine hamburger ve anne patatesini denemeden..

S.U.P, Kasım 2015

Günlük yapabileceğiniz tekne turlarıyla civar koyların turkuaz sularında yüzmeden..

"Amerikalı'nın Evi" :-) Kasım 2015

Manastır, Kasım 2015

Köyün en tepesine doğru kekik ve adaçayı kokuları eşliğinde doğa yürüyüşleri yapıp gün batımına şahit olmadan..

Akşamları Piano Jazz Bar’da keyifle canlı müzik dinlemeden..

Çevrede ise..

Söğüt’te huzuru yeniden keşfedip, sahil boyunca ve köy içinde yürüyüş yapmadan.. ve gün batmaya yakın Ahtapotçu Mehmet’te sahildeki masalardan birine kurulup ahtapot lokum, güveçte şaraplı ahtapot ve kabak çiçeği dolması eşliğinde güneşi batırmadan..

Söğüt, Ahtapotçu Mehmet'te masamız. Şubat 2016

Söğüt'te gün batımı..arkamda Mimi :-( Şubat 2016

Bozburun sahilinde yürüyüş yapmadan..

Bozburun sahil, Şubat 2016

Turgut, Orhaniye ve Bayır köylerini ziyaret etmeden..

Arabayla ulaşabileceğiniz ıssız ve doğa harikası civar koylardan birisi olan Karaca’ya uğrayıp bir teknede yaşama hayalleri kurmadan..

Karaca Köyü, Kasım 2015

Karaca Köyü, Kasım 2015

Ve tabii dönüşte Marmaris’in meşhur ağaçlı yolunda durup fotoğraf çekip, sevdiceğinizin ismini ağaca kazımadan..Sonrasında ise Akçapınar Tostçusunda tost yemeden..

Ağaçlı Yol, Kasım 2015

Ağaçlı Yol, Şubat 2016

Kısacası eğer yolunuz oralara düşerse, bu huzurun hakkını sonuna kadar vermeden dönmeyin.

Ben bir hayalle yola çıktım.. Şimdi gerçeğe dönüşmesi için ilk adımı atıyorum. Eylül ayından itibaren Selimiye’de Swan Lake Butik Otel işbirliği ile otel bünyesinde tatlı workshop'ları düzenlemeye başlıyorum. Hepimiz için şehrin karmaşasından, bunalımından kaçıp; tanışmak, birlikte doğanın kalbinde en güzel tariflerimi yapıp, fırından yükselecek tatlı kokuları eşliğinde sohbetler edip, doğa yürüyüşleri yapmak, fotoğraflar çekmek için sabırsızlanıyorum.

Dilerim hayaller gerçeğe dönüşür, bu rüyayı birlikte yaşarız.

Sevgi ve huzurla kalın.